“10 lat temu, 23 lipca byłam w Galeria Piastów, gdzie odbywała się prezentacja zespołu Miedź Legnica. Gdy wyszedłem, byłem przerażony, co natura może zrobić z naszym miastem zaledwie w kilka minut…” – pisze na Facebooku prezydent Legnicy Tadeusz Krzakowski w 10. rocznicę huraganu, który zdruzgotał park Miejski. Powstał film przypominający tamten kataklizm. Odbywają się imprezy nawiązujące do wydarzeń z lipca 2009 roku.
Ja utknąłem wówczas w Lubinie. Wszystkie drogi dookoła miasta huragan zasypał połamanymi drzewami, więc nie dotarłem do domu. Mój bus zawrócił z trasy. Spędziłem noc w redakcji przy ul. Odrodzenia, zbierając do pospiesznie przeredagowywanej gazety relacje z kataklizmu. Najmocniej pamiętam łamiący się w słuchawce telefonu głos Zygmunta Mułka, który mówi, że po huraganie poszedł do parku i że parku w Legnicy już nie ma. Tak powiedział: parku nie ma.
Park jest. Mimo wszystko. Bawią się w nim dzieci, szumią drzewa, fruwają ptaki, po gałęziach skaczą wiewiórki. I przyroda, i miasto pokazują ogromną zdolność regeneracji.
Dobrze, że Legnica chce pamiętać nie tylko ogrom zniszczeń spowodowanych przez wichurę, ale może przede wszystkim niezwykłe pospolite ruszenie legniczan, którzy całymi rodzinami porządkowali zniszczony park i zaczynali jego odbudowę. Huragan połamał drzewa, ale nie złamał ludzi. Zdjęcia tłumu mieszkańców mocujących się z połamanymi gałęziami należą do najpiękniejszych obrazów w historii Legnicy. Najpiękniejszych, najbardziej optymistycznych.
Mnóstwo ludzi chodziło wtedy z aparatami fotograficznymi po parku Miejskim. Dookoła działy się rzeczy tak wyjątkowe, że trzeba to było udokumentować. W głowie utkwiły mi mocno zdjęcia Piotra Krzyżanowskiego, znakomitego fotoreportera Gazety Wrocławskiej, bo przez lata wisiały na ścianach legnickich redakcji. Dla mnie są jak święte obrazy, ikony, pokazujące, że życie jakoś sobie radzi nawet ze śmiercią.
Piotr Kanikowski
FOT. URZĄD MIASTA W LEGNICY/ LEGNICA.EU
Drukuj
Email
