Andrzej “Kogut” Sowa dwadzieścia kilka lat temu grał w legnickim zespole Maria Nefeli. 10 lat ćpał. Ekstremalnie. Spał po piwnicach, gdzie szczury jadły go żywcem. Ciało mu gniło. Wbijał sobie igły do głowy, bo gdzie indziej nie miał jednej zdrowej żyły. Aż spotkał Boga, który odmienił jego życie. Chce o tym opowiedzieć 8 grudnia i godz. 16 w kościele św Jacka w Legnicy.
“Kogut” to w punkowym środowisku postać legendarna. Był wokalistą Marii Nefeli – zespołu uhonorowanego nagrodą publiczności podczas Jarocina w 1990 roku. “To nie jest moja ojczyzna/ to nie jest moja historia/ to nie są moje ulice/ to nie są moje drzwi/ nawet ja” – śpiewał w najlepszej piosence na składankowej kasecie wydanej po tej edycji festiwalu. Jego odejście w listopadzie 1991 roku przypięczętowało rozpad kapeli.
Dziś “Kogut” jest znany także jako były ćpun. Człowiek, którego narkotyki zaprowadziły do piekła i który wyrwał się z tego piekła dzięki Bogu. Jeździ po kościołach i daje świadectwo swego życia. Świadectwo wiary.
Zaczynał niewinnie, od marihuany, która – jak naiwnie wierzą młodzi – jest bezpieczna, nie uzależnia. Andrzej Sowa jako dziewiętnastolatek miał już za sobą przygodę ze wszystkimi dostępnymi w Polsce narkotykami. I – jak mówi – z niektórymi niedostępnymi też. Rz po grzybkach halucynogennych chciał wejść przez lustro do krainy Królewny Śnieżki. Wydawało mu się, że go zaprasza. Tak naprawdę wychodził przez okno na czwartym piętrze i gdyby nie bardziej przytomni kumple już by było po “Kogucie”.
Koleżanka zabrała go z piwnicy, gdzie żywcem zjadały go szczury i wszy, umyła, ogoliła i zawiozła na rekolekcje. Najpierw, jak się zorientował co planuje, to chciał ją wyrzucić z pociągu. Potem próbował uciekać. Ale był luty, mróz jak diabli, w ostatnim tego dnia autobusie zamarzły drzwi – nie pojechał. Usiadł w konfesjonale, bo na zewnątrz było za zimno. Trwała msza. Słuchał jak inni narkomani w kościele opowiadają o swoim życiu, i Bogu, który ich ocalił. Też tak chciał.
Ale trząsł nim narkotykowy głód. Powiedział księdzu, że potrzebuje pieniędzy na powrót. Ksiądz powiedział: dobrze, zaraz, tylko zmówimy modlitwę wstawienniczą. Tak potrzebował tej kasy na działkę, że było mu wszystko jedno i nie protestował, gdy inni wyciągnęli nad nim ręce i zaczęli się modlić. To był szok. Czuł dreszcze. i ciepło. Jakby do środka głowy wlewała mu się lawa. Nie miał pojęcia co to było, ale wołał: jeszcze raz, jeszcze raz. Objawy głodu narkotykowego znikły kompletnie.
Trzy tygodnie później przeglądając książkę o uzdrowionym z raka charyzmatyku pojął, co się stało.
- Kiedy dotarło do mnie, co się wydarzyło 3 lutego 1993 roku, przez trzy godziny płakałem jak dziecko. Takie gluty wisiały mi z nosa. Bo dotarło do mnie, że nie uległem żadnej psychozie i manipulacji. Nie zostałem zbombardowany miłością. Ale dotknęła mnie odkupieńcza dłoń Chrystusa. Zostałem w cudowny sposób wyrwany z piekła. Gdyby ktoś mi powiedział wtedy: człowieku, będziesz miał żonę, będziesz miał dom, będziesz miał samochód, będziesz miał dzieci, psa, zasadzisz drzewa, i w ogóle stary będziesz mieszkał w górach tak jak zawsze marzyłeś, a w ogóle to skończysz studia – to bym powiedział chyba was pogięło ludzie.
Dziś zebranym po kościołach “Kogut” opowiada, że spotkał Boga, tak zwyczajnie, normalnie, jak ich spotyka. U św. Jacka na ul. Nadbrzeżnej w Legnicy będzie można posłuchać jego historii i jego świadectwa 8 grudnia. Tego dnia Duszpasterstwo Młodzieży i parafia św. Jacka w Legnicy zapraszają młodzież i dorosłych na spotkanie adwentowe pod hasłem: ?Ćpun w kościele?. Andrzej Sowa bedzie gościem specjalnym. Wstęp wolny.
W internecie mozna znaleźć zarówno nagrania Marii Nefeli, jak i wystąpienia Andrzeja Sowy. Tu jest film ze Spotkania Młodych w Wołczynie http://www.youtube.com/watch?v=wkNlGSAtW5w
Drukuj
Email
