Redakcja czasopisma Archeologia Żywa zaprasza na otwarty wykładzie online pt. “Bitwa pod Legnicą 1241. Czego jeszcze nie wiemy?”. Będzie go można wysłuchać dziś o godz. 20 po kliknięciu na TEN LINK.
Organizatorzy obiecują nie tylko podstawowe informacje o bitwie i ówczesnej sytuacji w Europie, ale również prezentację rezultatów dotychczasowych poszukiwań legendarnego pola bitwy organizowanych od wielu lata przez lokalnych pasjonatów historii ze Stowarzyszenia Historyczno-Eksploracyjnego Księstwa Legnickiego.
Przed kamerami wystąpią mgr Adam Kubik – historyk, bronioznawca, pracownik Instytutu Historii Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach oraz dr Tomasz Stolarczyk i mgr Przemysław Paruzel – archeologowie, pracownicy Muzeum Miedzi w Legnicy.
“780 lat temu, 9 kwietnia 1241 roku, na polach pod Legnicą miała miejsce bitwa, w trakcie której starły się dwa odmienne światy” – piszą organizatorzy wykładu. ” Z jednej strony stanęli Mongołowie, zwani w Europie Tatarami, którzy przybyli z głębi azjatyckiego stepu. Znaczony wieloma zwycięstwami pochód zaprowadził ich także na tereny osłabionej podziałami dzielnicowymi Polski. W obronie swej ziemi zaś stanęło rycerstwo śląskie na czele z księciem Henrykiem II Pobożnym. Europa nie rozumiała celów i ambicji wschodniego ludu. W jej wyobrażeniu najeźdźcy byli przybyłymi wprost z piekieł „Tatarami”, chciwymi łupów i ludzkiej krwi. Mongołowie bitwę wygrali, jednak zwycięstwo na odległym krańcu ich świata było mało znaczącym epizodem. Z kolei porażka chrześcijan oraz śmierć ich wodza, księcia Henryka II, mocno wryła się w pamięć mieszkańców Śląska, Polski i Europy. Pomimo upływu wielu wieków z bitwą wciąż związanych jest wiele legend i zagadek. Na ile możemy wierzyć źródłom opisującym to wydarzenie? Czy Mongołowie naprawdę byli tak krwiożerczy? Czy doszło wówczas do pierwszego w historii ludzkości użycia gazów bojowych? No i oczywiście, czy bitwa naprawdę odbyła się tam gdzie dziś leży miejscowość Legnickie Pole?”
RYC. Bitwa pod Legnicą na miedziorycie Matthäusa Meriana Starszego z 1630 roku pod tytułem „Wielka klęska chrześcijan pobitych przez Tatarów”.(żródło: WIKIPEDIA.ORG)
Drukuj
Email
