W środę 7 maja o godz. 18 Teatr Modrzejewskiej zaprasza do Kawiarni Ratuszowa na spotkanie z Krzysztofem Mroziewiczem oraz promocję książki pt. „Korespondent, czyli jak opisać pełzający koniec świata”. Na spotkaniu można kupić książkę w promocyjnej cenie 30 zł. Wstęp bezpłatny.
Wybitny reporter i znawca problematyki międzynarodowej będzie promował swoją nową książkę pt.Korespondent, czyli jak opisać pełzający koniec świata – zbiór okraszonych anegdotami refleksji na temat zawodu dziennikarza we współczesnej, coraz bardziej skomplikowanej rzeczywistości.
„Nie wiedziałem, że Ryszard Kapuściński znał na pamięć prawie całego „Pana Tadeusza”. Ani że drugim najczęściej tłumaczonym na języki obce autorem polskim był po Sienkiewiczu Antoni Ferdynand Ossendowski. Nie wiedziałem jeszcze wielu innych ciekawych rzeczy. Teraz wiem, dzięki Krzysztofowi Mroziewiczowi, który wziął na warsztat zawód korespondenta, czyli reportera z krajów bliskich i dalekich. Autor nie szczędzi ciepłych słów dziennikarskiej młodzieży, zachęca ją do przejmowania zawodowej pałeczki. Wzorów wciąż jeszcze trochę mamy. Mroziewicz pisze o nich obszernie i instruktywnie, a na dodatek ilustruje swą opowieść dobrze dobranymi fotografiami z różnych epok.”
Adam Szostakiewicz
Dla tych, którzy ciekawi są tajników zawodu korespondenta wojennego, książka znanego dziennikarza i skądinąd dawnego korespondenta, Krzysztofa Mroziewicza, będzie nie lada odkryciem. I podsumowaniem tej trudnej pracy, którą wykonywali i wykonują po dziś dzień reporterzy wojenni ryzykujący życie dla zrelacjonowania konfliktów i wojen aby – mówiąc nieco górnolotnie – dać świadectwo światu.
W być może nieco apokaliptycznie brzmiącym tytule „Korespondent, czyli jak opisać pełzający koniec świata” czytelnik nie znajdzie prostego zestawu cech charakteryzujących doskonałego reportera wojennego (czy w ogóle zagranicznego), ani zasad, którymi ten powinien się kierować. Ani tym bardziej wiedzy czysto podręcznikowej. Mroziewicz opisuje trudny i złożony zawód korespondenta głównie poprzez opowieści i anegdoty o największych polskich i zagranicznych klasykach-reporterach, nie raz ich zresztą cytując. Skupia się także na opisie najważniejszych aspektów pracy korespondenta: tych „prozaicznych”, jak strach, czy najbliższa korespondentowi wojennemu wizja śmierci, a także na kwestiach warsztatowych, takich jak np. reporterska rzetelność (Mroziewicz powtarza zresztą za amerykańskimi mentorami: Jeśli matka zapewnia, że cię kocha, sprawdź to!). Autor „Korespondenta” bierze wreszcie pod lupę zarówno wielkie konflikty międzynarodowe, jak i wojny domowe, przeplatając historię ze współczesnością pisze o sprawach na froncie najtrudniejszych: głodzie, gwałtach, czy dzieciach wojny. I zastanawia się nad przyszłością tego zawodu w obliczu zmieniających się czasów i nowych mediów.
Trzeba przyznać, że erudycja i wiedza Krzysztofa Mroziewicza na temat wydarzeń, zjawisk i ludzi nie raz imponuje, wprawiając w lekkie zakłopotanie. Można jednak odnieść wrażenie, że w kolejnych rozdziałach „Korespondenta” autor prześlizguje się po tematach, czasem nieco chaotycznie i nie dając czytelnikowi odetchnąć, ale za to z wyczuwalnym gawędziarskim urokiem. Czy raczej urokiem „korespondenckim”, bo narracja w książce płynie wartko, szybko, zupełnie jakby za rogiem świstały kule, a reporter chciał jak najszybciej wszystko przekazać.
Czytelnicy, którzy zasmakują w tej dziedzinie dziennikarstwa będą usatysfakcjonowani, bo „Korespondent” jest świetną bazą do dalszych wypraw w głąb podjętego z tak dużą wiedzą i refleksyjnością tematu. Duży plus należy się również za ciekawe fotografie ilustrujące historyczne i współczesne wydarzenia oraz kluczowe postaci, o których pisze Mroziewicz. Można by było jedynie zadbać o większą uwagę w ich podpisywaniu, tak aby zawsze było wiadomo co przedstawiają.
Ewa Sokołowska
Źródło: TEATR MODRZEJEWSKIEJ w LEGNICY
Drukuj
Email
