Zetor – potwornie zabiedzony pies odebrany tydzień temu rolnikowi z Gierałtowca – wraca do zdrowia. – Ma wilczy apetyt, przytył. Już jest w stanie ustać na łapach i chodzić – opowiada Konrad Kuźmiński, prezes Dolnośląskiego Inspektoratu Ochrony Zwierząt, który uratował Zetora przed śmiercią w męczarniach.

Na internetowych forach znajomi Łukasza Ł., któremu DIOZ odebrał Zetora, tłumaczą stan psa wiekiem (prawie 20 lat) i kilkoma ciężkimi chorobami. Twierdzą, że Zetor był pod opieką weterynarza i że codziennie rano dostawał jedzenie. Jako dowód troski właściciela przywołują stosunkowo duży jak na wieś, trzydziestometrowy kojec, w którym Zetor przebywał. Pokazują zdjęcia dwóch innych psów Łukasza Ł., zdrowych i dobrze odkarmionych.

Konrad Kuźmiński z DIOZ-u nie kwestionuje, że o inne zwierzęta Łukasz Ł. dbał lepiej. Podczas internwencji w Gierałtowcu żadnych poza Zetorem nie widziano. Kojec to, jak mówi, elementarna rzecz, minimum, a nie luksus. Podczas wizyty inspektorów DIOZ-u w kojcu Zetora nie było czystej, zdatnej do picia wody – wyłącznie zgniła, zzieleniała od starości. Nie było też nic do jedzenia poza czerwoną cieczą na dnie jednej z misek, mogącą być równie dobrze krwią albo skisłym barszczem.

Pies był przeraźliwie wychudzony. Wyglądał jak obciągnięte skórą kości.

- W ciągu kilku ostatnich tygodni odebraliśmy właścicielom 5-6 zagłodzonych psów, ale żaden nie wyglądał aż tak źle jak ten. Zetor miał zapadnięte głęboko gałki oczne. Kilka, może kilkanaście godzin mogło go dzielić od śmierci głodowej. Nazywamy taki stan zasuszeniem  – opowiada Konrad Kuźmiński. – Jeśli pies jest stary, to nie znaczy, że człowiek nie ma obowiązków, łącznie z koniecznością zaewnienia mu opieki weterynaryjnej – dodaje.

Prezes DIOZ mówi, że właściciel nie przestawił im żadnej dokumentacji świadczącej, że Zetor był leczony, choć jednocześnie tego nie wyklucza. Podkreśla, że co najmniej od trzech miesięcy nie oglądał go żaden lekarz. Świadczą o tym tysiące pcheł, które żerowały na psie. – Wzdłuż całej linii kręgosłupa znajdowaliśmy gniazda tych pasożytów – opowiada Konrad Kuźmiński. – Nosił na sobie całe mrowie. Dla psa to gorszy ból niż po odcięciu łapy siekierą. Można poparzyć sobie całe ciało ciało w pokrzywach, by poczuć cierpienie podobne do tego, które non stop znoszą zapchlone zwierzęta.

Zetor miał głębokie, przewlekłe zapalenie kanałów słuchowych oraz obrzydliwe zapalenie w obrębie gałek ocznych z wyciekiem ropy. Badanie przeprowadzone w klinice weterynaryjnej nie wykazało choroby nowotworowej ani niewydolności wątroby, nerek, trzustki czy tarczycy. Także z łaknieniem u Zetora wszystko w porządku: rzuca się na jedzenie, choć nie dostaje jakiś nadzwyczajnych frykasów tylko normalną karmę kupowaną w zwykłych sklepach. Zgodnie z poleceniem lekarza podawane mu są elektrolity. Ma dożylne wlewy z witaminami, by jego organizm się odbudował. Zetor nie ma biegunek. Układ pokarmowy działa prawidłowo. Pod opieką DIOZ-u pies przytył. I łapy już mu się nie rozjeżdżają, gdy podnosi się z podłogi.  Konrad Kuźmiński obiecuje, że wkrótce wrzuci na Facebook film, by pokazać, jak Zetor odżył po odebraniu go Łukaszowi Ł.

- Wciaż nie mamy 100-procentowej pewności, że uda się go uratować. W przypadku zagłodzonych zwierząt newralgiczne są 2-3 tygodnie po odebraniu ich właścicielom. Mam za to  ogromną nadzieję na happy end – mówi Konrad Kuźmiński.

Interwencja DIOZ-u w Gerałtowcu wywołała olbrzymie poruszenie na Facebooku. Bardzo wiele osób, przejętych cierpieniem Zetora, wpłaca pieniądze na zorganizowaną dla niego zbiórkę. Pojawiła się też oszustka, która podszywając się pod akcję DIOZ-u próbowała wyłudzać wpłaty na własne konto, ale została szybko zdemaskowana i zgłoszona na policję.

- Nie zawsze odzew na nasze apele jest tak wielki – mówi Konrad Kuźmiński.

Jako prezes Dolnośląskiego Inspektoratu Ochrony Zwierząt przyzwyczaił się do fali hejtu. Znów w internecie zaroiło się od komentarzy, że DIOZ łamie prawo, kradnie zwierzęta.

- Ustawa o ochronie zwierząt stwarza możlwiość czasowego odebrania właścicielowi zwierząt w przypadku zagrożenia ich życia i zdrowia. Ale jeśli ktoś woli mówić, że kradnę zwierzęta, to odpowiadam, że ok, kradłem, kradnę i kraść będę zawsze, jeśli to konieczne by je ocalić przed dręczycielami. Nie robmy tego w celu przywłaszczenia czy korzyści materialnych, co też często nam się wmawia. Dla nas liczy się dobro zwierząt, ich bezpieczeństwo.

Na karmę dla psa, który konał u rolnika w Gierałtowcu, wciąż prowadzona jest internetowa zbiórka pieniędzy. Link do niej jest TUTAJ.

Pot scriptum: Jest obiecany przez Konrada Kuźmińskiego film. Można na nim zobaczyć Zetora w szóstej dobie po odebraniu rolnikowi z Gierałtowca. Aby go obejrzeć, kliknij  TUTAJ.

FOT. DIOZ
FILM YOUTUBE.PL/ DOLNOŚLĄSKI INSPEKTORAT OCHRONY ZWIERZĄT