To ostatnia okazja, by obejrzeć retrospektywę twórczości nieżyjącej już Hanny Krzewskiej-Lis w Galerii Sztuki w Legnicy. 28 stycznia o godzinie 13 odbędzie się finisaż, podczas którego po wystawie oprowadzać będzie jej kuratorka, a zarazem przyjaciółka lubińskiej malarki Janina Stasiak. Możliwy będzie również zakup niektórych prac.
Biografia Hanny Krzewskiej-Lis wydaje się rozpięta między dwoma biegunami: traumą wojny i arkadią pod złotoryjskiej Leszczyny, gdzie u schyłku życia urządziła sobie malarską pracownię. Okupację spędziła w Warszawie. Jako szesnastoletnia dziewczyna – najmłodsza sanitariuszka w powstańczym szpitalu – pomagała ratować niewiele starszych kolegów. W 1944 roku Niemcy wywieźli ją wraz z matką do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, a następnie do jego filii w Königsberg in der Neumark, gdzie pracowała przy budowie lotniska. Przytulona do chorej współwięźniarki, ukryta pod jej kocem, uniknęła wyniszczającego marszu śmierci i doczekała wyzwolenia obozu w 1945 roku. Powojenne losy rzuciły ją na Dolny Śląsk, gdzie skończyła studia na wydziale ceramiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Na zajmowanie się ceramiką nie miała warunków, ale dużo malowała, równocześnie pracując jako bibliotekarka, plastyk-projektant, instruktor ogniska plastycznego, nauczyciel rysunku, teatralny scenograf, dekorator i kierownik biblioteki . Ostatnim etapem zawodowej kariery było kierowanie legnicką delegaturą Biura Wystaw Artystycznych (1976-1981), skąd po wprowadzeniu stanu wojennego odeszła na emeryturę.
Już wówczas była pejzażystką. Od abstrakcji, która silnie fascynowała ją w latach sześćdziesiątych, i przedstawień figuratywnych (twarze, uproszczone zarysy ludzkich sylwetek) przeszła do kreowania na papierze lub płótnie nierealistycznych pejzaży. Stosowała ołówek, farby olejne i – najsubtelniej oddające emocje – akwarele. Jak wspomina Janina Stasiak, przyjaciółka artystki, malowała niemal monochromatyczne, chłodne, pozbawione obecności człowieka krajobrazy; rozległe zagadkowe przestrzenie, bezkresy nieba i Ziemi. Wraz z osiedleniem się w Leszczynie, na urokliwych obrzeżach Parku Krajobrazowego „Chełmy”, do jej obrazów wdarło się światło, powietrze, jaśniejsze barwy, realistyczne elementy tutejszej przyrody i architektury. Nigdy nie było to jednak proste odwzorowanie otoczenia, ale klarowny zapis przemyśleń i przeżyć artystki. Tak kształtował się jej specyficzny, będący wyrazem umiłowania natury styl. Piotr Bieruta – historyk sztuki, kurator Galerii Zamkowej w Lubinie – we wprowadzeniu do wystawy określa go trzema słowami: spontaniczność, swoboda, lekkość. „Nie ma tutaj zbędnych elementów, nie pojawia się sztafaż. Bohaterem tych prac jest tylko i wyłącznie przestrzeń. Ten świat jest wyważony, czy innymi słowy harmonijny i poetycki. Dlatego, nie tyle warto, ale należy pozwolić sobie na uważną „wyprawę” po tych bezkresach i poczuć niepowtarzalny wymiar wrażliwości, którą Hanna Krzewska-Lis pozostawiła po sobie.” – zachęca Piotr Bieruta.
Hanna Krzewska-Lis –Co jest za linią horyzontu?
Termin od 12 do 31 stycznia 2016 r.
Finisaż: 28 stycznia 2016, godz. 13.00
Miejsce: Galeria Sztuki w Legnicy
Drukuj
Email
