Na czym polega nieumyślność?

Nieumyślne spowodowanie śmierci uregulowane jest w art. 155 kk. Polega ono na tym, że kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Karane jest więc spowodowanie śmierci człowieka na skutek jakiegokolwiek nieostrożnego zachowania drugiej osoby.

Przez nieumyślność bowiem należy rozumieć to, że sprawca nie chce, a nawet nie godzi się na spowodowanie śmierci człowieka, chociaż przewiduje taką możliwość lub może ją przewidzieć. Śmierć człowieka jest zatem niezamierzonym następstwem działania sprawcy. Chodzi więc o to, że samo działanie sprawcy nie musi być nieumyślne, może bowiem zmierzać do określonego skutku (nawet niezgodnego z prawem – np. sprawca uderza ofiarę w głowę z zamiarem ogłuszenia, w skutek czego ofiara umiera), który jednak ostatecznie doprowadził do śmierci drugiej osoby.

Nieumyślne spowodowanie śmierci z art. 155 kk polega na tym, że sprawca nie ma zamiaru pozbawienia kogokolwiek życia. Śmierć jest spowodowana nieumyślnie na skutek niezachowania ostrożności jaka jest wymagana w danych okolicznościach (np. nieprzeprowadzenie przez lekarza wszystkich niezbędnych badań). Wymogi co do ostrożności będą się zatem kształtować różnie w zależności od osoby działającej (przeciętny człowiek, czy wykwalifikowany profesjonalista w swej dziedzinie).

Warto też zauważyć, że można mówić o dwóch rodzajach nieumyślności: świadomej i nieświadomej. Pierwsza polega na tym, że sprawca przewidywał możliwość spowodowania śmierci, jednak nie powstrzymało go to od zachowania się w określony sposób. Druga natomiast zachodzi wtedy, gdy sprawca nie przewidywał że swoim zachowaniem może spowodować śmierć, choć mógł to przewidzieć.

Istotne jest również występowanie związku przyczynowego między nieostrożnym zachowaniem sprawcy a śmiercią drugiej osoby. Związek ten musi mieć charakter bezpośredni, co oznacza, że zachowanie sprawcy musi być, jeżeli nie wyłączną, to przynajmniej wystarczającą przyczyną śmierci człowieka.

Co grozi za nieumyślne spowodowanie śmierci?

Kodeks karny przewiduje, że, kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Z racji takiego wymiaru kary nieprzekraczającego 5 lat, sąd może zdecydować o warunkowym zawieszeniu wykonania kary na okres próby, od 12 miesięcy do 3 lat, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Sąd może oprócz samej kary orzec o środkach karnych, takich jak np. pozbawienie praw publicznych, zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi, czy zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu.

Przestępstwo z art. 155 Kodeksu karnego jest ścigane z urzędu na skutek wniesienia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub powzięcia przez organy ścigania informacji o zdarzeniu. Oznacza to, że nie jest potrzebne złożenie stosownego wniosku o ściganie sprawcy tego czynu.

Art. 155 a praktyka

Art. 155 kk, choć zdaje się być przepisem jednoznacznym, często powoduje wiele wątpliwości związanych z kwalifikacją określonego czynu jako nieumyślnego spowodowania śmierci człowieka. W praktyce jednak art. 155 Kodeksu karnego odnosi się do takich sytuacji jak śmierć człowieka w wyniku bójki czy napadu (sprawca najczęściej nie chce wcale zabić osoby, którą napada w celach rabunkowych albo z którą wdał się w szarpaninę) oraz spowodowanie śmierci pacjenta przez lekarza (znaczna część polskiego orzecznictwa w tym zakresie dotyczy tzw. błędów lekarskich), na przykład poprzez przeprowadzenie operacji z naruszeniem zasad sztuki lekarskiej, w tym reguł ostrożności.

Jak może pomóc prawnik?

Pomoc profesjonalnego pełnomocnika przy sprawach związanych z nieumyślnym spowodowaniem śmierci może dotyczyć dwóch kategorii osób:

sprawcy, co wydaje się oczywiste biorąc pod uwagę przytoczone powyżej uwagi. Obrońca oskarżonego o nieumyślne spowodowanie śmierci to osoba, która może pomóc sprawcy na każdym etapie postępowania, reprezentować go i dążyć do orzeczenia wobec niego kary adekwatnej do czynu, jaki popełnił, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa oraz całokształtu okoliczności danej sprawy,

członków rodziny ofiary, którym kodeks cywilny pozwala na domaganiu się od sprawcy zadośćuczynienia i odszkodowania za śmierć osoby bliskiej. W takich sprawach pomoc prawnika, z uwagi na ładunek emocjonalny związany ze stratą bliskiego, jest niezbędny w celu prawidłowego zabezpieczenia (określenie wysokości żądanej kwoty, przedstawienie wszystkich niezbędnych dowodów) roszczeń poszkodowanych kierowanych wobec sprawcy przestępstwa.

Dobrze wybrać kancelarię z lub adwokata ze swojego regionu np. mieszkając we Wodzisławiu możesz wybrać kancelarię wpisując do wyszukiwarki “ Adwokat Wodzisław Śląski ” następnie patrząc po opiniach innych klientów wybrać takiego, który ma doświadczenie w danej sprawie.

źródło: materiał partnera