Od Kunic Zagrodno leży dalej niż się wydaje. Mam wrażenie, że tutejszym referendarzom trwale odcisnęły się na twarzach gumki od rajtuz, które wkładali przesiadując na pewnym hejterskim forum w internecie.

Czym jest ta wstydliwa pręga? Ja widzę w niej oznakę graniczącej z podejrzliwością nieufności, sekciarskiego zamknięcia, braku wiary we własne argumenty i strachu przed merytoryczną rozmową z kimkolwiek, kto ma inne zdanie. Oni wciąż najlepiej czują się we własnym gronie, wśród homogenicznego towarzystwa w rajtuzach na głowie, które groźnymi pomrukami na istrefie i produkowanymi bez końca plotkami odgrywa się na wójt Karolinie Bardowskiej za rzeczywiste lub wyimaginowane krzywdy. Na moment przemogli dyskomfort, obchodząc domy w związku z koniecznością zebrania podpisów pod wnioskiem do komisarza wyborczego, ale potem znowu wrócili do bezpiecznego kręgu. Nawieszali po wioskach banerów i czekają w kupie co się wydarzy.

Chcieliby jak organizatorzy referendum w Kunicach doprowadzić do przewrotu w urzędzie gminy, wiec powielają sprawdzone tam patenty, ale właśnie przez ten ślad po rajtuzach wszystko co robią zamienia im się w karykaturę. To nie zagęszczenie banerów na metr kwadratowy zdecydowało, że mieszkańcy gminy Kunice pół roku temu odwołali swojego wójta i radnych, ale unikalna kombinacja cywilnej odwagi liderów, powszechnego wkurwu oraz poczucia jedności. Plus (uwaga, ważne!) sprawność w posługiwaniu się mediami społecznościowymi, konkretnie Facebookiem.

Zawsze – od pierwszego internetowego wpisu, gdy jeszcze nie dało się przewidzieć, czym to się zakończy – przyszli liderzy Stowarzyszenia Ruch Społeczny Gminy Kunice występowali z otwartą przyłbicą. Jeśli cokolwiek publikowali, to pod własnym nazwiskiem. Tak budowali swą wiarygodność. Grupa na Facebooku służyła przede wszystkim do wymiany informacji i merytorycznych dyskusji o kolejnych działaniach, a nie do sekciarskiego poklepywania się po pleckach. Przyjmowano do niej każdego, kto chciał, nie bojąc się infliltracji ani szpiegów wójta. Jej admini z założenia ufali ludziom, ale też członkowie grupy byli przygotowani do konfrontacji z osobami o innych poglądach. To był – i pozostał – autentyczny ruch społeczny mieszkańców gminy.

Przeciwnicy Karoliny Bardowskiej założyli na Facebooku grupę o bliźniaczej nazwie Stowarzyszenie Ruch Społeczny Gminy Zagrodno, ale prawie nikt o niej nie wie, bo kryje się jak sekta i promuje ideę odwołania pani wójt tylko wśród wtajemniczonych. Znam osoby, które próbowały wkręcić się w to szemrane towarzystwo, poprosiły o przyjęcie do grupy, i nie doczekały się żadnej reakcji. W wyniku tej błyskotliwej marketingowej strategii Stowarzyszenie Ruch Społeczny Gminy Zagrodno po 4 miesiącach działalności liczy 179 (słownie: sto siedemdziesięcioro dziewięcioro) członków, co brzmi trochę jak żart, bo na dwa tygodnie przed referendum w podobnej grupie w Kunicach uczestniczyło już ponad tysiąc internautów. Profile głównych macherów tego obciachu pozostają tak samo puste i czerstwe, jak w momencie ich założenia. Sądzę, że intencją zagrodzieńskich referendarzy było wykorzystanie marketingowych możliwości Facebooka, ale udało im się tylko wyjść na zgredziałych lamerów.

Facebook, gdzie ludzie z reguły posługują się własnym imieniem i nazwiskiem, okazał się znacznie bardziej wymagającym medium niż zagrodzieńskie forum na istrefie – matecznik referendarskiej zbieraniny. Osoby tworzące grupę Stowarzyszenie Ruch Społeczny Gminy Zagrodno wywodzą się z tamtego kręgu, gdzie po nazwisku opluwa się wszystkich, całe rodziny, za to, że stoją po stronie Karoliny Bardowskiej. Rozsądni ludzie, jeśli nie lubią zapasów w gównie, nauczyli się omijać istrefę szerokim łukiem. Niczego poza hejtem nie warto od niej oczekiwać. Za szambo mają ją nawet niektórzy przeciwnicy wójt Zagrodna, jak sołtyso-radny Piotr Siwak z Łukaszowa, który w telefonicznej rozmowie odradzał mi kiedyś zaglądanie w to miejsce. Nawiasem mówiąc, pan Siwak nagrał naszą rozmowę z zamarem ewentualnego wykorzystania i byłoby miło, gdyby zechciał ją w końcu upublicznić.

Facebook w Zagrodnie nie wypalił. Okazało się, że typom przywykłym do noszenia rajtuz na głowie, skrywania się za anonimowymi nickami typu „Gość”, „Mieszkanka”, „Wiesław”, za mocno drżą paluszki, gdy muszą pod kłamstwo, plotkę, obelgę położyć własną twarz a potem wejść w interakcję z innymi ludźmi i ponieść konsekwencje. Nie pasuje im połączenie wolności słowa z odpowiedzialnością za słowo.  I chętnie by wzięli nieprawomyślnych za mordę. Pełnomocnik referendarzy już podał w trybie wyborczym do sądu jednego z facebookowiczów za wyrażoną z otwartą przyłbicą opinię na temat referendum. Chce sprostowania nie wiadomo czego i 1000 złotych na Stowarzyszenie Ruch Społeczny Gminy Zagrodno. Jak sąd klepnie, będzie po piątaku na łebka.

Piotr Kanikowski