Pół tysiąca osób stawiło się w niedzielę w legnickim Rynku, by zamanifestować niezgodę na pełzający Polexit wdrażany przez tzw. “dobrą zmianę”. Impulsem do spontanicznego protestu była wydana na polityczne zamówienie opinia Trybunału Konstytucyjnego Julii Przyłębskiej o wyższości Konstytucji nad prawem unijnym.

- Bandyckie rządy Prawa i Sprawiedliwości – rządy bandytów oraz przestępców gospodarczych, politycznych i społecznych – doprowadziły do tego miejsca, w którym jesteśmy. Doprowadziły do momentu, gdy Polexit. który wydawał się odległą galaktyką, nagle jest u naszych drzwi – mówiła Radosława Janowska-Lascar z legnickiego Komitetu Obrony Demokracji. – Od tej chwili wszystkie możliwe siły i środki trzeba wykorzystać, aby zatrzymać to szaleństwo.

- Presja ma sens. Opór ma sens – przekonywał legnicki sędzia Michał Lewoc.

Odczytał wspólne stanowisko stowarzyszeń sędziowskich i prokuratorskich w sprawie inicjatyw dotyczących wspierania dalszego członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Przywołano w nim słowa uwięzionego turecikego sędziego Murata Aslana, że „neutralność pomaga ciemiężcy, nigdy ofierze, cisza zachęca prześladowcę, nigdy prześladowanego”. “Konsekwentnie, odpowiadając na apel naszego uwięzionego kolegi, kierując się wymienionymi wartościami, patriotyzmem, solidarnością i poczuciem wspólnoty, jako obywatele, prawnicy, sędziowie i prokuratorzy, zachęcamy wszystkich sędziów i prokuratorów do aktywnego udziału we wszelkich inicjatywach, w tym w manifestacjach, których celem jest dalsze członkostwo naszej Ojczyzny w Unii Europejskiej” – napisano w stanowisku sygnowanym przez 6 organizacji: Stowarzyszenie Sędziów Polskich Iustitia, Stałe Prezydium Forum Współpracy Sędziów, Stowarzyszenie Sędziów Themis, Stowarzyszenie Sędziów Rodzinnych w Polsce, Stowarzyszenie Sędziów Rodzinnych Pro Familia, Stowarzyszenie Prokuratorów “Lex Super Omnia”.

O działaniach Trybunału Konstytucyjnego Julii Przyłębskiej i antywspólnotowej polityce rządu Zjednoczonej Prawicy sędzia Michał Lewoc powiedział, że to samobójczy krok, bo z badań opinii publicznej wynika, że 80 procent obywateli popiera członkostwo Polski w Unii Europejskiej. – Niemniej w politycznym szaleństwie polskie władze wypychają nas z europejskiej wspólnoty.

- Obawiam się, że to nie będzie Polexit. Nie będziemy negocjować warunków jak Wielka Brytania. To będzie Wypierpol.  – mówiła Katarzyna Odrowska, jedna liderek legnickich protestów. Podczas manifestacji stała z tęczową flagą, symbolem szacunku i godności dla mniejszości seksualnych.  Do tego symbolu nawiązała również Aleksandra Lesiak z Ogólnopolskiego Strajku Kobiet. Mówiła, że pamięta Polskę sprzed roku 1994 i nie chce do niej wracać.

- Unia przewietrzyła i odświeżyła mój świat – wyjaśniała. – Ja chcę być w Unii Europejskiej, bo Unia Europejska sprawia, że ta tęczowa flaga, która jest dla mnie ważna, ma szansę być szanowana. Bo Unia Europejska mówi, że każdy człowiek ma swoje niezbywalne prawa. To Unia Europejska kiwa nam palcem, że nie możemy tak traktować ludzi, dzieci, które są na naszej granicy. Jestem wściekła. Wściekła z bezsilności.

Radosława Janowska-Lascar wspomniała desperacki protest z początków rządu PiS-u: samospalenie się Piotra Szczęsnego pod Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie. Jego portret, portret “Szarego Człowieka”, towarzyszył legnickiej manifestacji. Można też było posłuchać, jak mądry, jak proroczy i przenikliwy był list, który przy nim znaleziono. Postawiona w 2017 roku diagnoza pozostaje aktualna. Przez tę utrzymującą się aktualność jest też coraz bardziej przygnębiająca.

Grzegorz Żurawiński przypomniał słowa irlandzkiego filozofa i polityka z XVIII wieku Edmunda Burke, że aby zło zatriumfowało, wystarczy, aby dobrzy ludzie niczego nie robili.

Paweł Frost, były legnicki radny, podkreślał: – Wszyscy razem stanowimy wspólnotę. To ważne, byśmy nie dali się podzielić.

Przejmująco zabrzmiał głos nauczycielki Anny Pater: – To, co nam musi teraz przyświecać, to szalona wiara, że będzie lepiej i normalnie. Tylko jak dojść do tej szalonej wiary, kiedy jest tyle zła wokół nas, kiedy ta ohyda spustoszenia się rozlewa. Myślę, że do tej szalonej wiary trzeba dojść małymi kroczkami. Małe kroczki biorą się z nadziei. Nadzieja bierze się z wyobraźni i z wizji. Myślę, że w tym momencie musimy sobie przypomnieć początki, jak weszliśmy do Unii i jak wiele lat sobie w niej świetnie radziliśmy, jak byliśmy chwaleni za rozwój, postęp i to wszystko, co Polska osiągnęła. Musimy przywołać te obrazy. Musimy mieć tę wizję.

FOT. SCREENY z FILMU ROBERTA JACKA OKSIŃSKIEGO/ KOD