Firma, która wygra przetarg na zaprojektowanie i wykonanie kompleksowej wystawy w budynku po Teatrze Letnim w Legnicy, ma się oprzeć na koncepcji autorstwa Anny Rzeźnik i Kaspra Skirgajłło-Krajewskiego. Ich propozycja zagospodarowania przestrzeni przyszłego Centrum Kultury, Nauki i Edukacji Witelona wygląda następująco.

Za progiem Centrum Kultury, Nauki i Edukacji Witelona będzie przestronne foyer z wygodnymi siedziskami oraz umieszczoną centralnie instalacją artystyczną nawiązującą do postaci Witelona i optyki, jako dziedziny jego badań. “Może to być np. wielki model ludzkiego oka połączony z projekcją lub inna zaproponowana forma” – piszą Anna Rzeźnik i Kasper Skirgajłło-Krajewski. W foyer będą zbierać się grupy. Zwiedzający kupią tu bilety a z informacji na wyświetlaczach dowiedzą się o ofercie wystawienniczej, edukacyjnej i kulturalnej Centrum. Autorzy koncepcji sugerują, by zrezygnować z klasycznej wyspy biletowej na rzecz intuicyjnych automatów sprzedających bilety i mobilnej obsługi, zapewnianej przez pracowników. Z foyer prowadzić będzie wejście do przestrzeni biletowanych (sali z wystawą główną oraz balkonu ze strefą dziedzięcą) i niebiletowanych (sklepik, bistro, szatnia, restauracja, toalety).  Wejście do stref biletowanych odbywać się będzie poprzez automatyczne czytniki, czytające także kody na biletach i telefonach komórkowych.

Trzy pomieszczenia o łącznej powierzchni 710 mkw zarezerwowano na wystawę główną “Oko – Perspektywa Przyszłości”. Jej temat przewodni ma stanowić spektrum zagadnień, którymi zajmował się patron Centrum – Witelon (optyka geometryczna, światło, psychofizjologią widzenia). Autorzy koncepcji proponują podzielenie ekspozycji na pięć sekcji. Pierwsza, wprowadzajaca (pod hasłem “Kto zgasił światło? ” lub “W teatrze światła”) ma zaintrygować zwiedzających wieloskalowymi zjawiskami świetlnymi. Sekcja druga „Szkiełko i oko” opowie o praktycznym zastosowaniu optyki geometrycznej. Zwiedzający wejdą do krytego, calkowicie zaciemnionego pawilonu, który umożliwi „zabawę” z wiązkami światła. Będzie można również dostać się na jego dach, gdzie zostanie umieszczona atrakcyjna instalacja i stalowa zjeżdżalnia przystosowana tak dla dzieci, jak i osób dorosłych.  W tej części wystawy będzie można obserwować działanie różnorodnych soczewek, obrazy rzeczywiste i pozorne, obrazy odwrócone, porównywać wielkości przedmiotu i obrazu, współczynnik załamania, zgłębiać pojęcie ogniskowej, załamanie się światła na granicy dwóch ośrodków, kierunek załamania światła, rozszczepienie światła w pryzmacie, powstawanie cienia i półcienia, widmo światła białego, budowę oka i jego funkcje, odbicie światła – zwierciadła, całkowite odbicie wewnętrzne (światłowód), światło jako fala elektromagnetyczna, polaryzacja. Trzecia sekcja „Co widzi mózg?” dotyczy psychofizjologii widzenia i złudzeń optycznych. “Nazwa tej części wystawy wskazuje na fakt, że interpretacja obrazu nie przebiega w oku, lecz w mózgu.” – wyjaśniają Anna Rzeźnik i Kasper Skirgajłło-Krajewski. Proponują zbudowanie dwóch zamkniętych pawilonów do których można wejść, by przy pomocy intrygujacych eksponatów poznawać takie zagadnienia jak budowa mózgu i biegnącego do niego nerwu wzrokowego, subiektywna kwestia rozpoznawania barw, perspektywa, iluzja przestrzenna, pozorny ruch obiektów, ożywianie nieruchomych obrazków (animacja), polaryzacja w animacjach 3D, złudzenia i zjawiska optyczne występujące w przyrodzie. Kolejne sekcje pod nazwą „Trzecie oko – natura”  “Trzecie oko – technologa” pokażą, jak świat postrzegają inne istoty żywe oraz jak człowiek wykorzystał wiedzę na temat optyki i światła, konstruując nowoczesne narzędzia: lunetę, peryskop, mikroskop, laser, luminafory, aparaturę emitującą światło uv, promienie X-ray, itd.

Eksponaty mają być samoobsługowe, intuicyjne, ale pomiędzy zwiedzającymi krążyć będą “opiekunowie”, którzy będą zachęcać do działań albo objaśniać.

Piętro zarezerwowano pod strefę edukacyjną. Będą tam trzy sale urządzone jako majsternie, czyli przestrzenie do przeprowadzania różnorakich zajęć, takich jak eksperymenty fizyczne i biologiczne, zajęcia techniczne, konstruktorskie, plastyczne itp. Przewidziano, że będą z nich korzystać wycieczki szkolne, ale mają służyć także do organizaowania warsztatów tematycznych, spotkań dla seniorów, zajęć weekendowych, zajęć dla dorosłych, zajęć dla rodzin itd. Będzie tu można zajmować się np. fotografią otworkową, wywoływaniem zdjęć, tworzeniem animacji, teatrem cieni itd.

Na piętrze urządzona zostanie też sala konferencyjna, do organizacji wykładów czy spotkań. 143 mkw zarezerwowano na zmieniające się wystawy czasowe. Anna Rzeźnik i Kasper Skirgajłło-Krajewski proponują ponadto urządzenie wystawy specjalnej “CUd” . Ma być poświęcona miedzi. “Będzie ona głównym bohaterem w tej części wystawy, pokazana w kontekście udziału w rewolucji technologicznej, ze szczególnym naciskiem na nowe technologie i przesył danych. Program dla tej przestrzeni powinien powstać w konsultacji ze specjalistami ze spółki Polska Miedź.”

RYC/ FOT. URZĄD MIASTA W LEGNICY