Prezydent Andrzej Duda przyznał Krzyże Wolności i Solidarności działaczom opozycji z lat 1956–1989. Wśród odznaczonych są legnicki poseł Adam Lipińki, Władysław Grocki ze Złotoryi, legniczanin Maciej Juniszewski, były lubiński starostwa Mirosław Gojdź, Juliusz Szczęsny Mateńko oraz Franciszek Jurołajć. 

7  listopada 2016 r. o godz. 13.00 w Sali Kolumnowej Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu (plac Powstańców Warszawy 1) odbędzie się uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych – Krzyży Wolności i Solidarności działaczom opozycji z lat 1956–1989. W imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy odznaczenia wręczy Wiceprezes Instytutu Pamięci Narodowej prof. Krzysztof Szwagrzyk. Odznaczenia zostaną wręczone 34 osobom. Są wśród nich działacze Solidarności z Zagłębia Miedziowego.

Władysław Grocki był uczestnikiem spacyfikowanego przez ZOMO strajku w ZG Rudna w 1981 roku. W 1988 współorganizował a do 1992 przewodniczył Komisji Górniczej Solidarności w KGHM. Za działalność w antykomunistycznym podziemiu był aresztowany i zwolniony z pracy. W 1989 brał udział w obradach Okrągłego Stołu w podzespole ds. górnictwa.
Mirosław Gojdź w pierwszych dniach stanu wojennego uczestniczył w strajku w Zakładach Górniczych Rudna jako szef straży strajkowej. Został za to zwolniony z pracy. Potem był m.in. członkiem członek podziemnej Tymczasowej Komisji Zakładowej Solidarności w ZRG i współpracownikiem Solidarności Walczącej,  współorganizatorem manifestacji w 1. rocznicę zbrodni lubińskiej, kolporterem i redaktorem prasy podziemnej – represjonowanym i karanym za antykomunistyczną działalność. Ostatnie lata przed transformacją ustrojową spędził na emigracji, gdzie m.in. organizował pomoc dla polskich uchodźców i wspierał walkę z PRL-owskim reżimem.
Maciej Szczęsny Juniszewski był współorganizatorem, członkiem Komitetu Założycielskiego Solidarności Pracowników Oświaty i Wychowania w Legnicy oraz woj. legnickiego.  W latach 1981-1988 zasiadał w Krajowej Sekcji Pracowników Oświaty i Wychowania Solidarność. Do 1989 (z żoną Lidią Juniszewską) prowadził bibliotekę wydawnictw niezależnych, później podziemnych. Udzielał się jako redaktor, autor i drukarz w pismach opozycji. W stanie wojennym został aresztowany i przetrzymywany najpierw we Wrocławiu, potem w Legnicy, gdzie podjął głodówkę,

1960-1964 w ZHP; 1970-1980 w ZNP. 1970-1971 instruktor organizacyjny w Powiatowym Komitecie ZSL w Legnicy, 1971-1972 nauczyciel w SP w Bolkowie, 1972-1973 w SP nr 15 w Legnicy, 1973-1976 wychowawca w Państwowym Młodzieżowym Zakładzie Wychowawczym tamże, 1976-1982 w . 1978-1980 kolporter prasy niezależnej, m.in.: „Związkowca”, „Bratniaka” na terenie Legnicy. Po zwolnieniu z internowania kontynuował działalność opozycyjną m.in. kolportując wydawnictwa podziemnych, także w jęz. rosyjskim i ukraińskim wśród żołnierzy radzieckich oraz organizując pomoc dla represjonowanych i ich rodzin.

Franciszek Jurołajć tworzył struktury Solidarnosci w ZG Rudna. W latach 1980-1981 przewodniczył Radzie Pracowniczej Solidarności w kopalni a 13 XII 1981 był współzałożycielem i członkiem Zakładowego KS ZG Rudna. Po zwolnieniu z pracy był drukarzem i kolporterem podziemnych wydawnictw.

Adam Lipiński rozpoczął antykomunistyczną działalność jeszcze w latach siedemdziesiątych, jako  współorganizator wrocławskiego SKS, autor, drukarz, kolporter podziemnego pisma „Podaj Dalej”; wielokrotnie zatrzymywany, rewidowany. Od listopada 1980 roku był członkiem Solidarności, gdzie po wprowadzeniu stanu wojennego zajmował się m.in.  tworzeniem podziemnych struktur RKS „S” Dolny Śląsk, organizacją organizator podziemnych punktów poligraficznych, redakcją pism podziemnych. W X 1984 ujawnił się na mocy amnestii. Od 1985 był kilkakrotnie zatrzymywany, poddawany rewizjom.

Juliusz Szczęsny Mateńko, w sierpniu 1980 był uczestnikiem strajku w ZG Polkowice, a od września członkiem Solidarności i jej rzecznikiem w kopalni Polkowice. Organizował pomoc  dla ukrywających się członków MKS Reprezentował Zagłębia Miedziowego w Arcybiskupim Komitecie Charytatywnym we Wrocławiu. Od 1984 był współzałożycielem i członkiem Salezjańskich Społecznych Pomocników Kościoła w Lubinie przy parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Lubinie, współorganizatorem Mszy za Ojczyznę, współzałożycielem Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Lubinie. Wielokrotnie represjonowany.

FOT. PREZYDENT.PL