Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków we Wrocławiu postanowił o wpisaniu Bramy Chojnowskiej w Legnicy na listę zabytków. Jak się dowiedzieliśmy, brama była ujęta w konserwatorskiej ewidencji, ale jako część miejskich fortyfikacji – nie jako osobny, samodzielny obiekt. To komplikowało pozyskanie zewnętrznych funduszy na jej remont w ramach projektu e-Baszta.
Od lat w Bramie Chojnowskiej nic się nie dzieje. Obiekt stoi zamknięty na cztery spusty. Służby ochrony zabytków zwracają uwagę na spękane mury, wilgoć w dolnych partiach budynku i skorodowane obróbki blacharskie, przez które woda dostaje się do środka.
Cztery lata temu, gdy Bramę Chojnowską przejęło Legnickie Centrum Kultury, pojawiła się nadzieja, że jej stan ulegnie poprawie. Powstał ambitny projekt e-Baszta, zakładający remont i przeksztłcenie wieży w inkubator kreatywności – miejsce, które zapewni legnickim twórcom, kreatywnej młodzieży dostęp do nowoczesnych technologii. Na 7 piętrach budynku zaplanowano 7 pracowni, m.in. druku 3D, montażu nieliniowego materiałów audio wideo, grafiki komputerowej 2D i 3D czy robotyki. Na realizację projektu e-Baszta Legnickie Centrum Kultury potrzebowało cztery lata temu 3,5 mln zł. Dyrektor Grzegorz Szczepaniak dostał zielone światło od konserwatora zabytków. Ale nie powiodła się próba pozyskania unijnych funduszy na ten cel.
- Pojawił się problem formalny – mówi Grzegorz Szczepaniak, dyrektor LCK. – Aplikowaliśmy o środki na samą Bramę Chojnowską, ale ona w ewidencji zabytków nie występowała jako samodzielny obiekt tylko jako element miejskich fortyfikacji. Dziękuję legnickiemu konserwatorowi za zaangażowanie się w sprawę. To on wskazał, jak rozwiązać ten problem i pomógł w przeprowadzeniu całej procedury. Teraz będziemy rozglądać się za możliwościami aplikowania o środki na projekt e-Baszta. Wciąż chcemy go zrealizować.
Brama Chojnowska została wniesiona w pierwszej połowie XV wieku w ciągu XIV-wiecznych murów miejskich Legnicy. W następnych latach wielokrotnie poddawano ją przebudowom i adaptacjom. Przetrwała do współczesnych czasów razem z fragmentem średniowiecznego kurtynowego muru obronnego jako jedna z nielicznych zachowanych pozostałości po legnickich fortyfikacjach. Po II wojnie światowej była użytkowana m.in. jako dom noclegowy Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
FOT. PIOTR KANIKOWSKI
Drukuj
Email
