Półtora roku więzienia spędzi Adam P., były pracownik EnergiiPro (obecnie Tauron) za podżeganie do ciężkiego pobicia swojego bezpośredniego przełożonego. Sprawcy pobicia dostali od 2,5 do 4,5 lat więzienia. Żaden ze skazanych nie usłyszał wyroku w zawieszeniu.
- Ten wyrok jest nauczką i przestrogą dla innych, którzy chcieliby iść tą drogą – uzasadnia sędzia Aleksander Żurakowski. – W państwie prawa nie ma miejsca na samosądy, a sam zleceniodawca udowodnił wcześniej, że istnieje legalna droga rozwiązywania spornych spraw (Adama P. przywrócono kilka lat wcześniej do pracy po dyscyplinarnym zwolnieniu i niesłusznym oskarżeniu). Być może rzeczywiście wymagający pracodawca nie umiał przekazać swoich dyspozycji podległym pracownikom, ale to nie może usprawiedliwiać gangsterskich zachowań. A już na pewno nie w przypadku sprawców pobicia, którzy ani nie byli pracownikami EnergiiPro, ani nie byli jakoś szczególnie związani ze zleceniodawcą. Zrobili to wyłącznie dla pieniędzy, dla 3 tysięcy złotych od głowy.
30-letni Łukasz N., ps. “Mikołaj”, weteran misji pokojowych w Kosowie i Iraku, odznaczony Gwiazdą Iraku za zorganizowanie i udział w pobiciu dostał najwyższy wyrok 4,5 lata więzienia. To on zwerbował 17-letniego wówczas Tomasza N., a potem 18-letniego Jana F.
- Od bohatera wojennego powinno się uczyć innych rzeczy – uzasadniał sędzia Żurakowski.
Tomasz N. został skazany na 2,5 roku więzienia, a Jan F. na 3,5 roku. Ponadto wszyscy skazani mają zapłacić po 5 tys. zł nawiązki dla pobitego dyrektora, a trzech sprawców pobicia zwrócić Skarbowi Państwa 3 tys. zł, jakie otrzymali za wykonanie zlecenia od Adama P.
Sąd nie podzielił zdania prokuratury, że oskarżeni powinni odpowiadać za napad rabunkowy. Oskarżyciel domagał się po 6 lat więzienia od Adama P. i Łukasza N. oraz po 5 lat od nastoletnich sprawców pobicia. Natomiast Jan F. i Łukasz N. zostali skazani za ciężkie pobicie, a Tomasz N. za usiłowanie pobicia i kradzież mienia.
- Miał szczęście, że biegł nieco z tyłu i odstąpił, gdy usłyszał krzyki bitego i dźwięk, który uznał za łamanie kości – dodaje Żurakowski. – Odstąpił, bo nie był psychicznie przygotowany na tę sytuację, a nie z powodu własnych przemyśleń. Zabrał natomiast laptopa, co potwierdza, że jego odstąpienie od pobicia nie było wyrazem skruchy i żalu dla bitego.
Przypomnijmy, że do pobicia dyrektora doszło 3 czerwca w Wilkowie. Pokrzywdzony wyszedł z domu do samochodu zaparkowanego przed posesją. Włożył do bagażnika torbę ze służbowym laptopem. W tym momencie oskarżeni wybiegli z ukrycia i zaatakowali go. Uderzali z całej siły pałkami po całym ciele. Po kilku uderzeniach pokrzywdzony upadł na ziemię. Napastnicy nie przestali bić. Tomasz N. chwycił torbę z laptopem wartym 4,5 tys. zł i zaczął uciekać. Za nim pobiegli współoskarżeni. Cała trójka wsiadła do samochodu i odjechała z miejsca zdarzenia. Pokrzywdzony zdołał dostać się do domu i zaalarmować żonę. Wezwano pogotowie i policję. Dyrektor trafił do szpitala z licznymi siniakami i złamaną kością twarzy. Wszyscy oskarżeni wyrażali dziś chęć osobistego i listownego przeproszenia pobitego dyrektora. Trzem sprawcom rozboju grozi do 15 lat więzienia. Zleceniodawcy do 8 lat.
Wyrok nie jest prawomocny. Mecenas Marek Matysek, obrońca Adama P. zapowiada apelację.
- Co do winy to mój klient powinien zostać skazany i co do tego nie ma wątpliwości – tłumaczy mecenas Matysek. – Natomiast nie zgadzamy się, by była to kara bezwzględnego więzienia tym bardziej, że sąd nie dopuścił w sprawie dowodu badania psychologiczno-psychiatrycznego, które miałoby wykazać silne wzburzenie mojego klienta.
Drukuj
Email
